20 nov 2009

DESGRAVACIÓNS DOCENTES

É un dos elementos máis curiosos das normas que artellan as obrigas docentes do PDI. Para o programa Excel que goberna as obrigas docentes e o cadro de persoal da UVigo desgravación é todo aquilo que non é docencia nas vellas diplomaturas e licenciaturas e nos novos graos. Polo tanto as demáis tarefas docentes oficiais entran neste amplo e escuro concepto do que se deduce que non se precisa más cadro de persoal no universo en expansión das desgravacións. Tamén, por suposto, outros conceptos, como as desgravacións por cargos académicos. Ou proxectos fin de carreira. Ou certos proxectos financiados.
A primeira idea resulte evidente: chamándolle desgravacións ás docencias en posgrao se produce un achatamento das necesidades de persoal. Hai tempo que desde a Reitoría se lanzou a consigna de que o crecemento por POD estaba esgotado. Claro, facendo contas ao antollo do que quere que estea esgotado, o estará, sen dúbida. Non haberá bos posgraos, pero se conterá a plantilla.
A segunda é obvia: hai que diferenciar as reduccións de docencia estruturais das conxunturais. Poñamos un exemplo: se un PDI ten descontamento por sexenios, o vai ter para sempre. É absurdo calcular a súa docencia teórica contando o que xamais vai dar.
A terceira ten moito interese: estase a lanzar a idea de que a desgravación é un premio. Aos profesores/as con máis méritos se lles premia con menos clases. Coido que é un incentivo perverso: a mensaxe é que dan clase os profesores mediocres, os bos non. Nesta liña, habería que preguntarse por que se desgrava por proxectos financiados externamente: para que a docencia non amole aos bos investigadores?
A cuarta é moi curiosa: ninguén se decatou que cada vez máis as desgravacións por cargo teñen un carácter máis político e de pagamento de fidelidades? Eis as desgravacións que se incrementan: as vicerreitorías e as xefaturas de área. Mesmo chegamos ao absurdo de que desgravan máis as xefaturas de área que as direccións de departamento.
E unha idea conclusiva: as desgravacións é o ámbito no que unha Universidade ten máis autonomía para engadir ou diminuír carga docente. Coido que en épocas como a actual non se deberían ampliar certas desgravacións.
En resumo: outro bodrio máis pasado en Consello de Goberno. Houbo reflexión ao respecto? Pouca, moi pouca. Iso si: pagáronse favores.

2 comentarios:

  1. Hasta el candidato degrada la docencia empleando el funesto término "desgravación". Ya que estamos en lenguaje fiscal, porque no empezamos a distinguir entre desgravcación (sexenios, edad - que viene pronto, ver borrador estatuto PDI, etc.) y "retención a cuenta" (docencias tercer ciclo, masteres, etc.)

    Por otra parte, además de ilustrarnos sobre lo que opina sobre lo que hacen los demás ¿por qué no nos propone su plan de asignación de tareas docentes, de gestión y de investigación, que justifiquen la dedicación exclusiva (o parcial) de cada profesor?

    ResponderEliminar
  2. Grazas pola tá opinión. Mellor, contéstoche cunha nova entrada, saudos.

    Jaime Cabeza

    ResponderEliminar

Os comentarios son benvidos neste blog, xa que o seu obxectivo é ser un punto de encontro e de diálogo co autor. Podes deixar a tua opinión, que pode non coincidir coa miña, pero sempre con cabeza. Os comentarios destructivos ou que falten ó respecto dos participantes no blog serán eliminados.