23 nov 2009

DESGRAVACIÓNS, 2ª PARTE

A linguaxe ten estas cousas. Fíxoseme o comentario de que "desgravacións" era un termo de dereito tributario e leva razón quen o dixo. Pero é certo que a analoxía é moi expresiva.
Pero, desde outro punto de vista, "desgravación" para a páxina excel que nos goberna é un caixón de xastre no que entra todo o que a páxina excel non quere que estea considerado como docencia.
Falemos en positivo: para Nova Universidade, "desgravacións" é un termo residual que unicamente corresponde a conceptos moi excepcionais. O demáis -docencia oficial, incluíndo organización da mesma, traballos de fin de máster, dirección de teses...- non é desgravación, son tarefas docentes que hai que considerar. O que lle adica tempo a estas funcións non ten desgravacións, simplemente desenvolve labor docente que hai que considerar na planificación.
A partir de ahí: deixar de dar docencia non debe ser un premio aos bos investigadores/as. Non entendo que haxa que desgravar docencia por desenvolver labor investigador. Temos a dobre condición -docencia e investigación- que hai que gardar equilibradamente. Deixar de dar clases non é premio, é deixación de obrigas. É bon que as persoas boas investigadoras transmitan os seus coñecementos. Logo, pretenderán ter quinquenios e complementos autonómicos por labor docente!
En positivo: os cargos de xestión deben ter desgravacións, non cabe dúbida, pero coido que hai que ser restritivos. Entendo que a desgravacións por titularidade de vicerreitorías non debe superar as 150 horas, que as xefaturas de área non deben ter máis de 60 horas de desgravación. Eu mesmo, no caso de ser reitor, quixera manter algo de docencia, por exemplo 30 ou 60 horas, coido que é necesario. En definitiva, eu restrinxiría as desgravacións por cargo docente. E mantería as de directir/a de departamento.
Logo hai cuestións que deben ser non tanto desgravacións como amortización definitiva de parte das obrigas docentes. Nesta liña, hai que incentivar que as persoas de máis de 60 anos opten por seguer en activo. Para iso, é necesario flexibilizar algo as súas obrigas. Na miña opinión, habería que reducirlles a docencia, mesmo con posibilidades de xubilación parcial -xa está para os laborais, falta o desenvolvemento regulamentario en clases pasivas do Estado-.
En definitiva, hai que adelgazar o concepto de desgravación e chamarlle ás cousas polo seu nome: a docencia non é desgravación.
Por suposto, este cambio obriga a un proceso construtivo no que se entre na análise das situacións dos distintos ámbitos. A conclusión, a priori, é obvia: non hai que agachar déficitis de profesorado con conceptos residuais que ocultan a realidade da situación do cadro de persoal da nosa Uni.

5 comentarios:

  1. Falta detalle y alguna lectura. No hay que inventarse nada en cada Uni(?) sobre "amortización definitiva" (nuevo término, también tributario o bancario) por edad. Está desarrollado en el borrador que propone el Gobierno para el nuevo estatuto del PDI y el articulado al respecto no lo cuestionan ni los sindicatos ni el Consejo de Rectores (ver enmiendas de ambos colectivos al borrador)

    NOVA debe proponer un plan completo de asignación de tareas docentes, de gestión y de investigación que justifique la dedicación. La respuesta al comentario sólo menciona a los cargos de gestión y a las buenas intenciones sobre el 50/50( mas o menos) de Ortega y Gasset. En el último CG ¿ presentó NOVA un plan completo alternativo al que propuso para su aceptación el equipo rectoral? Como dijo alguien, la oposición está para presentar alternativas, aunque se acaben perdiendo. De esa forma sabremos diferenciar entre plataformas en temas de tanta importancia como éste.

    Pero no llega con un plan, que siempre tendrá defectos, al respecto. Hay que limitar y controlar los PODs que se elaboran en los Dptos, una vez que el CG haya aprobado una planificación, porque ahí es donde se introducen todavía mas distorsiones que no deben ser admitidas. No es presentable que, por mucho que se respete un plan al hacer el POD, se produzca com resultado final que los útimos en llegar (contratados, Cajales, Pondales, etc.) - y por tanto menos expertos - tengan MAS docencia que catedráticos o ltitulares que, por acumulación ¡SIN LIMITE! de "desgravaciones", llegan a casi cero (o cero en algunos casos). Eso sin hablar de como los útimos en llegar pueden tener que encargarse de asignaturas de ¡GRADO! que nadie ha querido coger en los turnos de elección de POD, porque son mas latosas (¡ viva el grado!)

    La autonomía de los Dptos no es un salvoconducto para corsarios. Para analizar eso hay (debería haber) un Vicerrector de Profesorado, es decir algo distinto a los jefes de área, que son los del "excel".

    ¿Cómo es posible que se trague con PODs donde las "desgravaciones" se aplican con su valor modular completo SOBRE OBLIGACIONES DE DOCENCIA QUE PARTEN DE BASTANTE MENOS DE 24 (PLENA) PORQUE LA RAZON "POD A CUBRIR/PLANTILLA DISPONIBLE" es < 24 (en muchas áreas)? Claro, así se llega a casi cero o a muy poco, aunque nos pagan por enseñar (hay que investigar, si, pero para poder enseñar bien. La falta de carrera investigadora, a la que se refirió un NOVA en el CG, no es la raíz del problema. Ya la hay: en el CSIC).

    Eso sí, para los Cajales, Pondales, etc. no hay ni desgravación, ni retención a cuenta, ni amortización. Les ponemos todo POD posible "porque les interesa para su futuro" (en el cual empezarán replicar el comportamiento aprendido, porque ya no serán los últimos)

    Lo dicho: plan completo y algo más

    ResponderEliminar
  2. Querido amigo:
    Grazas pola túa mensaxe, que valoro non sabes canto. Permíteme que hoxe dea resposta máis breve, porque non teño posibilidades doutra máis ampla. Coincido contigo na necesidade de topar desgravacíóns. Tamén na necesidade de administrar correctamente un plan, con supervisión das propostas departamentais cunha ollada máis crítica.
    Porén, disinto en certos aspectos: un deles, puramente nominativo: a expresión "amortización" de postos de traballo é da lóxica das relacións laborais, e mesmo está contemplada no Estatuto dos Traballadores -no art. 52 c)-. É a versión española da redundancy inglesa. Iso non ten importancia, claro, pero xa a ten máis o tema do borrador de Estatuto de PDI. Do que falo é de desenvolver o art. 28.3 do borrador, que non recoñece dereitos subxectivos. Por outra banda está o tema da xubilación parcial: por moito que queiramos, o acceso á xubilación parcial é un tema de Seguridade Social, que hai que arranxar en Clases Pasivas do Estado.
    O problema do debate en Consello de Goberno é que a proposta de profesorado parte dunha lóxica totalmente distinta da que nós defendemos. Na entrada que agora comentamos falei en exclusiva de desgravacións, que na nosa opinión teñen que ser moi poucas; por iso que non se fala do plan xeral que demandas. Coido que a posición de Nova no Consello de Goberno defendeu as mesmas liñas mestras das que falas. Levas razón en que non foi un plan sistemático o que presentamos, pero coincidirás conmigo en que non procede presentalo a seis meses das eleccións.
    Con todo, vou introducir nos víndeiros días -algunha entrada máis de política de profesorado -non mañá-. Pero entende, pola natureza do blog, que non faga programación sistemática, senón reflexións personais. Insisto no que che agradezo teu comentario, moi importante para mín.

    ResponderEliminar
  3. Al primer anónimo:

    ¿seguro que perteneces a nuestra universidad?? Conozco muy bien los colectivos IPP/RyC y en su mayoría están locos por dar docencia para poder promocionar. NINGÚN IPP/RyC tiene obligación de impartir ni un sólo crédito de docencia, ¿o tal vez estás insinuando que ilegalmente se les está obligando?

    Y supongo que tu recomendación es que si alguien tiene 4 sexenios de investigación no tenga derecho a desgravar por ello... supongo que sabrás que la investigación es un DEBER del PDI, ¿o no lo sabes? Con gente como tú que dice que la carrera investigadora está en el CSIC poco podemos esperar.

    ¿Cuál es el problema que a los pocos investigadores excelentes que tenemos les permitamos una mayor dedicación a la investigación? ¿Acaso no se beneficia de ello la universidad? ¿O debemos fomentar tantos y tantos funcionarios con décadas de servicio que prácticamente no han investigado nunca? ¿es ésa la universidad que quieres?

    ResponderEliminar
  4. Recomentario del candidato:

    - Claro. Hay que esperar a la publicación del Estatuto y desarrollar el 28.3, lo que se va a reducir a establecer si en la UVigo se llegará al máximo del 30 % o no. Por eso decía que no hay que inventarse nada.
    - Jubilación. El borrador no dice nada sobre la parcial, aunque es sabido que aquí si hay discrepancia entre Gobierno y sindicatos. Pero en la UVigo el asunto de la jubilación parcial, e incluso la aplicación del 28.3 hasta el 30 %, podría crear conflicto para los propios intereses de la institución. Mientras el sistema de financiación no cambie, a la UVigo le interesa aplicar el plan de jubilación anticipada actualmente en vigor porque se ahorra mas de 1/3 del sueldo de los profesores que se jubilen (en la mayoría de las áreas la jubilación de los mayores de 60 años no produce nuevas necesidades y en todo caso se rejuvenece la plantilla). Las medidas de jubilación parcial y/o "amortizaciones definitivas" (¡ que mal suena esto!- parece "solución final" o "amortajamiento" (hablamos de gente mayor)- pueden retener a personal "jubilable". De modo que hay que usar la balanza.

    - Discrepo con que NOVA (o cualquier otro colectivo de miembros de los órganos) no tenga que presentar alternativas completas a temas como este y otros que vengan. ¿Cómo sabemos que la lógica del grupo opositor es completamente distinta a la que se propone desde el mando? ¿Porque lo dices en el blog? Las buenas inetnciones hay que materializarlas en números y además las intervenciones en CG enmendando puntualmnete sobre la propuesta del gobierno no aclaran la línea, entre otras cosas porque el personal no se entera. En cuanto a que no convenga presentar un plan por las elecciones cercanas, no os convendrá a vosotros pero a los votantes si, porque la labor de oposición no es cada cuatro años. En los tres años anteriores ¿qué plan presentó NOVA en el CG sobre este asunto? Por otra parte, algún día tendrás que contar que asumes del pasado de gobierno de NOVA (sin ese nombre ya gobernó, ya "desgravó", ya tuvo gerente, ya ....; varias personas que actualmente están en NOVA ya estuvieron en el mando). NOVA tiene pasado en todo.

    Recomentario del anónimo: No me has entendido y lo siento. Lo que le estaba proponiendo al candidato era que definiese nítidamente las desgravaciones (como propuesta de su candidatura) y que las limitase, para que todo el mundo tuviese un grado razonable de docencia.

    Tengo 4 sexenios, de modo que no debo ser uno de esos funcionarios de los que hablas (los hay, pero no tantos, y en esta universidad muchos tienen disculpa, si se conocen sus condiciones de trabajo pasadas), pero no me parece lógico que puedan sumarse sexenios, cargos mayores y menores, etc. sin límite, de modo que hasta se llegue a docencia cero (ocurre realmente)

    Un invento reciente de desgravación consiste en que los miembros de proyectos financiados pueden COMPRAR créditos de docencia (a 1000 euros/crédito) de modo que se descargan de docencia. ¿A dónde va ese dinero? ¿A contratar nuevos profesores, o IPP/R y C, para impartir la docencia comprada? No. Van "a la saca", uso desconocido: campo gerencial. ¿Y quién imparte la docencia que deja de darse por la compra? Aquellos miembros de la plantilla departamental que tienen menos posibilidades de desgravación por la razón que sea, con lo cual tienen menos tiempo para investigar. Les costará más obtener proyectos, no podrán comprar créditos y no podrán convertirse en esos investigadores excelentes que se necesitan (para que enseñen lo que saben). También puede suceder (y sucede) que el hueco comprado se traduzca en que un profesor de la misma área que el comprador, pero que está en otro centro, tenga que cubrir mas docencia, le guste o no, porque el POD global hay que cubrirlo.

    Como todo, es un problema de límite. Y esa es la universidad que deberíamos querer.

    ResponderEliminar
  5. En fin, respóstoche un par de ideas, porque noutras estou totalmente dacordo.
    O tema da xubilación é un tema que ten moitos patices. En quixera salientar dúas cousas: aínda que o proxecto de Estatuto nada di de xubilación parcial, está prevista no Estatuto Básico do Empregado Público e abonda. Polo demáis, no tema da xubilación, hai que ter en contao, como obxcectivo social, o mantemento en activo das persoas, basicamente para poñer en valor á xente de máis idade, evitar estereotipos, manter coñecemento e evitar discriminacións por idade. Por suposto que xubilar anticipadamente é rendible en termos económicos, pero dubido moito que o sexa en termos de coñecemento. E máis nunha institución como a nosa, comarativamente non demasiado avellentada. Hai que lanzarlle á xente de 60 anos a idea de que seguir traballando paga a pena.
    No que se refere ao programa de profesorado de Nova, en insisto en que temos unhas liñas estratéxicas nidiamente claras, que se van sintetizar. Descoñezo se es membro do Consello de Goberno, pero se o es teño a seguridade de que os meus compañeiros -Manolo Ramos basicamente- xa estableceron as liñas básicas, como teño a intención de ir comentando en negativo e en positivo no blog. En todo caso, o que quedou moi claro é que o Goberno actual carece de política d eprofesorado, como careceron os equipos de Docampo.
    Por outra banda, eu son líder dun colectivo que ten os seus piares, dos que non renuncio, nen moito menos. Pero a identificación de Nova Universidade con Pcuvi non pode ser máis que parcial, as cousas cambiaron e os tempos tamén. É como se ietnficiara Alternativa Universitaria con Luis Espada e o seu grupo. Son outros tempos. Con todo, coido que de 1994 a 1998 se fixeron políticas de profesorado moi interesantes. Por exemplo, a estruturación das carreiras académicas a partir das figuras de profesorado propio. Coido que foi unha medida que procurou carreiras académicas á xente da miña xeración.
    Concordo contigo en que hai definir en concreto as desgravacións. E en que hai que limitar desgravacións. Nesta Universidade, non dar docencia se considera un mérito.
    Pouco máis por oxe. Aínda vou engadir algunha entrada máis de profesorado estes días. Saúdos.

    ResponderEliminar

Os comentarios son benvidos neste blog, xa que o seu obxectivo é ser un punto de encontro e de diálogo co autor. Podes deixar a tua opinión, que pode non coincidir coa miña, pero sempre con cabeza. Os comentarios destructivos ou que falten ó respecto dos participantes no blog serán eliminados.