A INTERVENCIÓN

Leín estes días o libro de Teresa Moure "A intervención". Trátase dunha obra sinxela. Probabelmente non vai ter a sona de "Herba Moura". Porén, é un traballo moi notábel, no que, desde unha perspectiva coral, como xa nos ten afeitos a autora, conta unha historia moi emotiva e, a mesmo tempo, moi simbólica. A vivencia duns feitos sucesivamente narrados por Leandro Balseiro, por Clara Balseiro, por Daniel Sampaio, por Ingrid Sampaio e por Candela Roma dan na chaga de moitas paixóns propias do noso pobo. Leandro, o vello, cultivador de especies florais exóticas, é a paráfrase dunha visión estética da vida, pero afastada da realidade e das necesidades cotiás. A súa filla Clara, filla dun pai enaxenado pero continuadora dunha estirpe de xente inadaptada. Sampaio, un vello esquecido do seu pasado, pero que quere construír un presente máis sinxelo e xenuíno. Ingrid, que ven para que lle rendan contas e que se convirte paseniñamente en parte da nosa xente. Leandro o novo, un rapaz dependente das mulleres que van guiando os seus banzos e os seus sentimentos. E Candela, a araña que vai tecendo unha rede de relacións entre todos eles e vai gobernando as súas actuacións.
Trátase dun libro moi emotivo, que de novo reivindica un mundo no que as mulleres chegan a ser autoras do seu destino e no que os homes chegan a ter a suficiente sensibilidade como para atendelas e entendelas. Unha situación na que a natureza se protexe simbólicamente, pero cun simbolismo potente e efectista.
Di a autora, pola boca de Ingrid, que os galegos somos xente que pode vivir en casoupas ou en choupanas, pero que chanta nos seus eidos as flores máis fermosas. Quizáis sexa verdade, para expresar unha rebelión dunha realidade que non nos satisfai, pero que se impón implacábelmente, como destino dun pobo que non quere arranxar o seu propio fogar.
Trátase, en fin, dun libro moi suxerente, do que non me cabe senón recomendar a súa lectura.