24 jun 2020

POLÍTICA INDUSTRIAL EN GALIZA: PARA CHORAR, SEÑOR FEIJÓO







Non falemos de Alcoa. Os feitos van poñendo a cada un no seu sitio e hoxe a Xunta e o seu presidente parecen a Procesión dos Caladiños, do pouco que queren saber deste tema. Como nunca van asumir as súas responsabilidades, o único que cabe como esperanza é que os Xulgados e Tribunais reparen un pouco a desfeita que vai facer esta empresa coa complicidade e a inutilidade de Feijóo e o seu enxame de abellóns. Hai que expresarlle a nosa solidariedade á xente da Mariña Occidental, da que unicamente cabe esperar que lle dea as costas o 12 de xullo a ese partido que é a praga máis grande de Galiza dese xa hai demasiados anos. E, ademáis, que poida construír un futuro para a comarca desde as cinzas nas que a deixa a cobiza duns e a deixación de funcións doutros.

Pero falemos do naval de Vigo para contar outra serie de historias. Por exemplo, os turbios negocios do noso presidentiño con Pemex. Como xa se sabe, Pemex é unha empresa estatal mexicana á que se achegou Feijóo da man dos “mexicanos” do Clan de Avión xa na época en que en México gobernaba o PAN. Pero a relación importante foi con Peña Nieto e o Partido Revolucionario Institucional –por certo, o máis parello en transparencia e dación de contas ao Partido Popular de Galicia-. Apareceu na prensa no mes de febrero a detención dun prófugo de nome intrascendente pero que dirixira dita compañía pública nos negocios con Feijóo. Daquela, en época preelectoral no 2012, prometeu contratos a manchea para os asteleiros vigueses, en número incontable e que garantía para sempre o futuro da ría de Vigo.

Que sucedeu? Que hoxe Feijóo non ten nada que ver con este prófugo –vella historia: Feijóo esquece aos seus amiguiños moi cedo-. Que Pemex liscou de Vigo pero quedou nas gradas de Barreras un inmenso calote: un cruceiro da empresa navieira Ritz Carlton. Esta empresa ven de tomar o control de Barreras –afortunadamente, sen que polo medio aparecerán as sucias mans do PP, como mellor esperanza para os traballadores da construcción naval-, logo de desprazar da presidencia do asteleiro a don José García Costas, outro amiguiño do presidentiño e persoa especialmente “querida” polas empresas auxiliares do naval e os seus traballadores. É dicir: de novo Feijóo e os seus amigos como azoute do emprego na ría de Vigo. Se hai futuro para os asteleiros de Vigo, é moi a pesar deles.

Abondemos máis: Vulcano, outro exemplo da política industrial da Xunta. Xa mellor non mirar cara atrás para non afondar nas miserias da Xunta: o pobriño de Francisco Conde –nominalmente, Conselleiro de Industria- expresando hai poucos meses que a actividade naval ten que continuar no estaleiro de Guixar. Pero a actualidade é que o presidente da Autoridade Portuaria de Vigo –outro conspicuo e locuaz pepero, don Enrique López Veiga- “torpedea” a venda xudicial dos terreos de Vulcano dicindo que non teñen que estar afectos á concesión administrativa de construcción naval. É dicir, o PP de novo derrubando calquera posibilidade de futuro, neste caso dun dos máis senlleiros exemplos da construcción naval viguesa. Logo de anos contemplando lánguidamente como agonizaba o asteleiro sen facer absolutamente nada, a Xunta entende que o mellor é que nos terreos de Guixar se produza un suculento negocio do que, seica, saberemos algo despois do 12 de xuño.

Outra vez, cabe esperar que os traballadores do naval teñan a conciencia de clase que sempre tiveron e voten en consecuencia. Cabe esperar tamén que as empresas do sector, agrupadas nunha das máis dinámicas e interesantes asociacións empesariais, tomen nota asemade. O frustrante, indecente e inmastigable é que se nos apareza a Xunta como un aparello eficaz. Levamos doce anos na antipolítica e así nos vai. É urxente e inaprazable limpar as nosas institucións de tanta ineficiencia, e é posible.

Poño en foto o cruceiro da Ritz Carlton como estaba hoxe á mañá. É a viva imaxe da vergoña que temos que soportar cada día a xente de Vigo: o que puideron levantar as mans dos nosos traballadores aínda sen rematar, grazas á eficacia de tantos Feijóos, Condes, García Costas e amigos do clan de Avión, entre outros personaxes.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Os comentarios son benvidos neste blog, xa que o seu obxectivo é ser un punto de encontro e de diálogo co autor. Podes deixar a tua opinión, que pode non coincidir coa miña, pero sempre con cabeza. Os comentarios destructivos ou que falten ó respecto dos participantes no blog serán eliminados.