6 dic 2009

Constitución, Solé Tura e dereitos fundamentais

Antonte finou Jordi Solé Tura. Non tiven ocasión de coñecelo persoalmente, pero son dos que estudei o constitucionalismo histórico español no libro seu e de Eliseo Aja. Nas clases de Dereito sempre dixen que os redactores da Constitución foron sete, todos homes e moi de dereitas agás un, Solé Tura. O mesmo que non era un fervoroso nacionalista español e que posibilitou que, alomenos, se fixera referenza ás nacionalidades históricas.
Alén das disputas idenditarias, a el, coma a min, sempre lle interesou máis o modelo de sociedade e menos o modelo de nación. Sempre máis a declaración de dereitos fundamentais que o sistema de descentralización con cesión de competenzas de baixa intensidade ás Comunidades Autónomas. Por máis que o recoñecemento de dereitos nacionais quedara coxo, quedou salvagardada unha declaración de dereitos baseada e ao nivel das esixencias dos documentos internacionais máis sobranceiros.
Hoxe xa se esgota o día 6 de decembro e outravolta hai que pensar no dereito á liberdade de expresión, á integridade moral, á liberdade ideolóxica, á intimidade, ao habeas corpus, á liberdade sindical e a folga...Isto é o máis esencial do noso sistema xurídico. O que nos une como cidadáns e cidadás. O que fixo que moitos renunciaran a principios elementais como a república ou mesmo pactaran co entullo do posfranquismo.
A mellor homenaxe que se lle pode facer desde a nosa Universidade a un universitario. Que defendamos con radicalidade os dereitos fundamentais.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Os comentarios son benvidos neste blog, xa que o seu obxectivo é ser un punto de encontro e de diálogo co autor. Podes deixar a tua opinión, que pode non coincidir coa miña, pero sempre con cabeza. Os comentarios destructivos ou que falten ó respecto dos participantes no blog serán eliminados.