PECHE DA PRIMEIRA ROLDA

Hoxe rematei as visitas a todos os centros da Universidade de Vigo. A nivel de equipos directivos e PDI, podo xa dicir que tentei falar con toda a comunidade universitaria e que toda a xente foi oportunamente convocada ás diferentes reunión. Foi un esforzo grande, pola miña parte e pola parte dos compañeiros e compañeiras que estiveron conmigo. Pero, ao mesmo tempo, resultou un traballo gratificante, de coñecemento máis amplo da nosa institución e das persoas que a compoñen.

A nivel programático, estas reunións nos arriqueceron moitísimo. O programa que vamos presentar no mes de abril en Pontevedra é froito dun traballo forte que estamos a pechar. Pero tamén de achegas de xente, moita dela non específicamente simpatizante do noso grupo pero que, con altura de miras e lealdade institucional, estivo con nós para opinar, criticar e ofrecer a súa visión das cousas.

Insistín case sempre no rogo de que se tratara aos nosos rivais co mesmo afecto e boa acollida que se nos deu a nós. Do que se trata é de poder competir coa mellor e maior perspectiva da Universidade de Vigo e das diferentes sensibilidades e críticas. Estou certo de que así foi e así é. Moi en particular, chamei aos equipos e grupos máis achegados a nós para que así sucedera cando o líder da outra corrente lles pedira unha entrevista.

En xeral, hai que recoñecelo, a acollida foi inmellorable. Quixera salientar a dalgunhas direccións que nós temos por moi próximas ao rival e que dialogaron con nós sinceiramente e con ánimo moi construtivo. O agradecemento que lles quero enviar é moi sinceiro. E sen dúbida preludio dunha forte cooperación institucional a partires do mes de xuño. Unicamente temos que lamentar que se declinara a nosa petición de reunión por parte da dirección da Facultade de Belas Artes. Nós respectamos, desde logo, a decisión do seu decano. Pero, coa mesma enerxía, expresamos que o diálogo é a mellor canle para alicerzar unha relación construtiva na que as dúas partes aprendamos recíprocamente.

Quedan aínda moitos kilómetros por percorrer, moitas reunións e moito esforzo. As reunións co PAS avanzan, pero aínda quedan ocos que cubrir. E o mesmo co alumnado. Chegaremos a toda a comunidade. Con humildade, ánimo de escoitar e a seguridade de que sementamos un froito do que haberá boa colleita.